ΟΙ "ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΙ" ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ

ΟΙ «ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΙ» ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ.
ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ 30ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2006 ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ
Ένα χρόνο μετά το τραγικό ατύχημα μαζικών απωλειών (2 νεκροί 17 τραυματίες) της εισβολής αυτοκινήτου σε καφετέρια του Διδυμοτείχου που θέρισε ζωές και πόδια άτυχων νεαρών, και δύο μήνες μετά το τραγικό ατύχημα του νεαρού Δημήτρη Γιαννακίδη στα Δίκαια Έβρου, παραθέτω λίγες σκέψεις για τον τρόπο με τον οποίο έγινε επικοινωνιακά η διαχείριση των παραπάνω γεγονότων.
Από την μία μεριά οι τοπικοί δημοτικοί άρχοντες του Δήμου Διδυμοτείχου, η Αστυνομική διεύθυνση και η διοίκηση του Νοσοκομείου Διδυμοτείχου μπροστά στην μαζική καταστροφή της 30ης Σεπτεμβρίου 2006 προσπάθησαν και πέτυχαν να υποβιβάσουν από πλευράς δημοσιότητας το γεγονός και να αποδείξουν ότι στον Δήμο Διδυμοτείχου στο Τοπικό Αστυνομικό Τμήμα και στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου όλα λειτουργούν καλώς, ενώ είναι πασίγνωστο στην κοινωνία του Βορείου Έβρου τις τεράστιες ανεπάρκειες και φοβερές ελλείψεις που αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο, την έλλειψη αστυνόμευσης και προσωπικού που αντιμετωπίζει το Τ.Α. Διδ/χου και τις παραλείψεις που επιδεικνύει ο Δήμος Διδυμοτείχου και η Αστυνομία στην ρύθμιση του κυκλοφοριακού στην πόλη του Διδυμοτείχου.
Με τον «στρουθοκαμηλισμό» αυτόν που μαστίζει την πόλη των Κάστρων παρά τα θύματα που υπήρχαν, κατάφεραν οι τοπικοί αρμόδιοι να υποβαθμίσουν επικοινωνιακά το συμβάν και να χάσουμε από την μία μεριά την χρυσή ευκαιρία να πιέσουμε το Υπουργείο Υγείας και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης να στελεχώσουν επιτέλους το Νοσοκομείο και το Αστυνομικό Τμήμα Διδυμοτείχου με έμψυχο και άψυχο υλικό, και από την άλλη να προσφέρουμε στα θύματα τις καλύτερες συνθήκες περίθαλψης, που ακόμα ταλαιπωρούνται ακολουθώντας τον δικό τους Γολγοθά.
Αντίθετα ο καταγγελτικός λόγος και η παροχή πανελλήνιας δημοσιότητας που χρησιμοποίησαν οι υπεύθυνοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Δήμου Τριγώνου για το ατύχημα του νεαρού Γιαννακίδη στις αρχές Αυγούστου εξασφαλίζει και καλύτερες συνθήκες περίθαλψης στο παιδί(υιοθετήθηκε ιατρικά από τον Υπουργό Υγείας) αλλά και δίνει την δυνατότητα να διορθωθούν οι ελλείψεις του Κέντρου Υγείας Δικαίων και ασθενοφόρου στην περιοχή.
Έτσι λοιπόν, στους πολίτες του Διδυμοτείχου είναι γνωστό πως εδώ και καιρό, «ευδοκιμεί» στην πόλη μας ένα σπάνιο «εξωτικό είδος». Έτσι κυκλοφορούν, ανάμεσά μας, οι κατέχοντες εξουσία, «άνθρωποι-στρουθοκάμηλοι».
Τα άτομα αυτά συγκροτημένα, σε άτυπους ευκαιριακούς σχηματισμούς, που η μόνη γνώση που έχουν για τα βαρυσήμαντα ζητήματα της πόλης μεσιτεύονται και διαστρεβλώνονται από τις περιβόητες συζητήσεις των καφενείων, θεωρούν πως δεν υφίσταται κανένα μείζον πρόβλημα που ταλαιπωρεί το Διδ/χο (κρύβοντας το κεφάλι στην άμμο από την μία ως τυπικοί «στρουθοκάμηλοι»), από την άλλη όμως, εμποδίζουν και καταδιώκουν και οποιαδήποτε άλλη φωνή προσπαθεί να δημοσιοποιήσει αυτά τα προβλήματα.
Το περίεργο είναι πως αυτό το κατορθώνουν πολλές φορές υποσυνείδητα και ακούσια, χωρίς να έχουν διαίσθηση των σημαντικών σαμποτάζ και μποϋκοτάζ που επιφέρουν στο Διδ/χο.
Στρουθοκάμηλοι χαρακτηρίζονται αυτοί που θεωρούν την υποβάθμιση της πόλης μας και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, σαν ένα απλό μοιραίο γεγονός, και πρεσβεύουν ότι δεν μπορούμε όχι μόνο να αντιδράσουμε για να τα διορθώσουμε, αλλά και δεν πρέπει να τα αναδεικνύουμε για να μην φανούμε προς την κεντρική και τοπική εξουσία ως «άτακτα παιδιά, που κινδυνεύουμε να μας μαλώσουν και να μας κόψουν τα ζαχαρωτά».
Οι προτροπές των «αρχηγών στρουθοκαμήλων», να μην δημοσιοποιούνται τα προβλήματα της πόλης για να μην πληγεί η φήμη και ο τουρισμός του Διδ/χου (Τουρισμός, Νοσοκομείο και «πόσιμο» νερό του Διδ/χου=το πιο σύντομο ανέκδοτο), τραυματίζει σοβαρά και το κύρος και την σοβαρότητα της πόλης (δεν υπάρχει πόλη-ζωντανός οργανισμός χωρίς προβλήματα, μόνο τα κουφάρια δεν έχουν προβλήματα), αλλά ταυτόχρονα ευνουχίζει και κάθε διεκδικητική προσπάθεια από τις τοπικές δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού, για την ανάκαμψη και αναβάθμιση του Διδυμοτείχου.
Κάποιοι πρέπει να καταλάβουν πως η αταξία και ο «χορός των προβλημάτων» στο Διδ/χο δεν είναι ενδογενές στοιχείο της πόλης, αλλά είναι στα μυαλά των κυβερνώντων που έχουν εγγενή αδυναμία να κατανοήσουν να περιγράψουν και να δρομολογήσουν την επίλυση των δομικών και διαρθρωτικών προβλημάτων μας.

Οι πολίτες του Διδ/χου αναρωτιούνται:
1)Ποιοι είναι οι άνθρωποι –«στρουθοκάμηλοι» που επιδιώκουν την υποβάθμιση του Διδ/χου, για να πετύχουν μόνο και μόνο την προσωπική τους αναβάθμιση, ανεξαρτήτως τιμήματος;
2) Μήπως χρειάζεται να αλλάξουν «ρότα» και να ενεργοποιηθούν επιτέλους για την πρόοδο της πόλης μας;
3) Πότε επιτέλους θα πάψουν να μας καθοδηγούν οι «βασιλιάδες του καναπέ και των ουζερί»;
4)Μήπως η ενεργητική διεκδίκηση επίλυσης προβλημάτων που ταλανίζουν την πόλη μας είναι πιο αποδοτική από την «οσφυοκαμψία» και την τακτική του «γιες μεν» που εφαρμόζεται απέναντι στην κεντρική εξουσία;