ΘΕΣΗ-ΑΝΤΙΘΕΣΗ-ΣΥΝΘΕΣΗ

Μία είδηση είναι σαν ένα νόμισμα με δύο όψεις. Από την μία είναι προϊόν και από την άλλη εργαλείο. Εξαρτάται από τον τρόπο που την διαχειρίζεσαι.
Αν την διαχειριστείς ως προϊόν καταναλώνεται αδηφάγα σε στιγμιαίο χρόνο και εκφυλίζεται εκτονώνοντας την δυναμική της.
Αν την διαχειριστείς ως χειρουργικό εργαλείο-νυστέρι "καθαρίζεις" αποστήματα.
Η ηλεκτρονική εφημερίδα "Διδυμοτείχου Ανάβασις" παίζει το ρόλο του "νυστεριού" για την αναβάθμιση της πόλης μας.

"ΜΑΧΟΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ "

Οι συσπειρωμένες "κοόρτεις" των ενεργών πολιτών του Διδυμοτείχου ξεκινούν από το 2007 έναν δυναμικό υπερασπιστικό και διεκδικητικό αγώνα προς όλες τις κατευθύνσεις,για την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων της πόλης μας. Ευελπιστούμε στην σιωπηρή υποστήριξη όλων των κατοίκων για την πολιτιστική αναβάθμιση και οικονομική ανέλιξη της περιοχής μας.

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2006

"ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ" ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ


ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ «ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ» ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΥΝΟΚΟΜΕΙΟΥ.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΒΡΟΥ-
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ
ΦΙΛΟΖΩΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ
«ΤΟ ΚΥΝΟΣΟΦΙΟ»

Επιμέλεια-Σύνταξη
Σιναπίδης Στέφανος

Η συμβίωση του σκύλου με τον άνθρωπο χάνεται στα βάθη της ιστορίας. Ο σκύλος ήταν και είναι σήμερα, πιστός φίλος για τους ανθρώπους, σύντροφος για ηλικιωμένους και μοναχικούς, φύλακας για τις περιουσίες μας, συνοδός και εργαλείο για τους κυνηγούς, οδηγός για τους τυφλούς, συμπαίκτης και φίλος για τα μικρά παιδιά. Δεν υπάρχει κανένα ζώο τόσο κοντά μας και τόσο χρήσιμο.
Στις σύγχρονες πόλεις όμως, παρατηρείται το φαινόμενο των αδέσποτων, γιατί πολλές φορές οι ιδιοκτήτες σκύλων τα εγκαταλείπουν στους δρόμους μόλις τα βαρεθούν, ή όταν μεγαλώσουν και πάψουν να είναι μικρά χαριτωμένα κουτάβια.
Στη συνέχεια τα αδέσποτα αναπαράγονται ανεξέλεγκτα, περιφέρονται άσκοπα στους δρόμους σε αγέλες, τρέφονται από σκουπίδια και αποτελούν πιθανούς φορείς ασθενειών. Η ζωή τους είναι σύντομη και προδιαγεγραμμένη. Σκοτώνονται σε τροχαία ατυχήματα (θέτοντας σε κίνδυνο και τις ζωές των οδηγών), πεθαίνουν από την πείνα, ιδίως στους δριμείς χειμώνες της περιοχής μας, δηλητηριάζονται με φόλες από ασυνείδητους ή κακοποιούνται και σκοτώνονται από ορισμένους ως επίδειξη «μαγκιάς».
Τα ίδια φαινόμενα, δηλ. αγέλες αδεσπότων, παρατηρούνταν στους δρόμους στις γειτονιές και στα στρατόπεδα του Διδυμότειχου μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Στο Διδυμότειχο μάλιστα, προ 6ετίας, υπήρχε και «κυνηγός»-μπόγιας ορισμένος από τον Δήμο Διδ/χου που εξορμούσε κάθε Κυριακή ξημερώματα στους δρόμους και εκτελούσε εν ψυχρώ τα αδέσποτα σκυλιά, τα φόρτωνε σε καρότσα αγροτικού και τα πετούσε στα σκουπίδια.
Ευτυχώς εδώ και αρκετά χρόνια το φαινόμενο των αδεσπότων σκύλων μετριάστηκε κατά πολύ. Αιτία ήταν η ίδρυση ενός «κατ`ουσία» και «όχι μόνο κατ`όνομα», Φιλοζωικού Σωματείου Διδ/χου με τον εύστοχο τίτλο «Κυνοσόφιο», αποτελούμενο από συνολικά 50 μέλη. Το Κυνοσόφιο ιδρύθηκε το 2002 και την καρδιά του, αποτελούν κυρίως 6 μέλη, που είναι φιλόζωοι μέχρι «κεραίας», θυσιάζοντας προσωπικό χρόνο και χρήματα για τους σκοπούς του Συλλόγου.
Οι γραφικοί για πολλούς αυτοί τύποι, κατάφεραν να συλλέξουν όλα σχεδόν τα αδέσποτα σκυλιά και να τα περικλείσουν προ 5ετίας σε έναν περιφραγμένο χώρο που τους παραχώρησε η προηγούμενη δημοτική αρχή, προσωρινά, σε ακατάλληλο όμως μέρος, πάνω στον αρχαιολογικό χώρο του Κάστρου του Διδυμοτείχου. Εκεί επιδόθηκαν στην περίθαλψη τους, στην στείρωσή των θηλυκών με δικά τους έξοδα, εξασφαλίζοντας σε αυτά τροφή , στέγη και εμβολιασμούς, ενώ υπήρχε και δυνατότητα υιοθεσίας από ενδιαφερόμενους συμπολίτες μας.
Δούλευαν αθόρυβα με προσωπικά έξοδα, με πολύ προσωπική εργασία, μεράκι και αγάπη, περιμένοντας την συμπαράσταση του Δήμου για να εκμεταλλευθεί αυτός και να υλοποιήσει ένα έτοιμο επιδοτούμενο πρόγραμμα εγκεκριμένο από την Περιφέρεια Α.Μ.Θ. για την ίδρυση και λειτουργία δημοτικών κυνοκομείων. Η Ε.Ε. προβλέπει και χρηματοδοτεί πλήρως αυτήν την δράση. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε κυνοκομείο στην Ορεστιάδα αλλά και σε άλλες πόλεις.
Δυστυχώς όμως για το Διδυμότειχο σε δύο 4ετίες, 2 Δήμαρχοι και 8 Αντιδήμαρχοι έδειξαν την αδιαφορία τους, τον εμπαιγμό τους, την ακατάσχετη υποσχεσιολογία τους και την ανεπάρκειά τους.
Ενώ υπάρχει έτοιμη, οικονομοτεχνική προμελέτη δημιουργίας δημοτικού κυνοκομείου με εξασφαλισμένη επιδοτούμενη πίστωση, η δημοτική αρχή κωλυσιεργεί από ανευθυνότητα, και αδυνατεί να προβεί στις κατάλληλες ενέργειες, για την εξεύρεση της απαραίτητης έκτασης, που να πληρεί τις προδιαγραφές της σχετικής νομοθεσίας, δηλ. σαφές ιδιοκτησιακό καθεστώς παραχώρησης, με συγκεκριμένες αποστάσεις από οικισμούς και στρατόπεδα κ.λ.π. Ουσιαστικά χρειάζεται ένας χώρος που να πληρεί τις ίδιες προϋποθέσεις που απαιτείται και για έναν απλό στάβλο ζώων, έτσι ώστε να εκδοθούν στην συνέχεια οι απαραίτητες οικοδομικές άδειες, η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και η άδεια λειτουργίας.
Κάποιοι χώροι που είχαν πρόχειρα παραχωρηθεί κατά καιρούς από την Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης προς το Δήμο, αποδείχτηκαν ακατάλληλες, γιατί ήταν είτε σε μέρη δύσβατα που πλημμυρίζουν το χειμώνα, είτε δεν είχαν οδική πρόσβαση, είτε είχαν παραχωρηθεί και σε άλλο φορέα, είτε δεν είχαν την συναίνεση ορισμένων δημοτικών συμβούλων, και έτσι η ίδρυση κυνοκομείου βάλτωσε. Το παράδοξο είναι πως η υπάρχουσα οικονομοτεχνική μελέτη, είναι τόσο άρτια ώστε έχει γίνει περιζήτητη και από άλλους Δήμους του Νομού Έβρου, αλλά δυστυχώς στο Διδυμότειχο κανένας αρμόδιος δεν ενδιαφέρεται, γιατί άπαντες ευρίσκονται σε «λήθαργο» ιδεών και σε «μεξικανική σιέστα» πράξεων.
Αυτό φυσικά είναι σε βάρος όχι μόνο των σκύλων που ασφυκτιούν στον υπάρχοντα ακατάλληλο χώρο πάνω στον Βυζαντινό Κάστρο και αυξάνεται πάλι ο αριθμός των αδεσπότων στις γειτονιές της πόλης μας, αλλά και σε βάρος της ανάπτυξης του Διδυμοτείχου.

1)Ζητούμε πρώτα από όλα την άμεση απομάκρυνση του σημερινού κέντρου φύλαξης των σκυλιών, από τον αρχαιολογικό χώρο του Κάστρου Διδυμοτείχου. Δεν μπορεί μία Δημοτική Αρχή (πρώην και νυν) από την μία μεριά, να σχεδιάζει και να προγραμματίζει την τουριστική αξιοποίηση και ανάδειξη του Βυζαντινού Κάστρου, (που σημειωτέον αποτελεί τη μοναδική εν ζωή, καλύτερα διατηρημένη, κατοικήσιμη Ακρόπολη –Κάστρο της Ελλάδας), και από την άλλη ο επισκέπτης εισερχόμενος από την επιβλητική είσοδο του «Φρουρίου-Καλέ»,τις Καλέπορτες (που αποτελούν και το σύμβολο του Δήμου Διδυμοτείχου), να έρχεται αντιμέτωπος με ένα απαράδεκτο «στρατόπεδο συγκέντρωσης» σκυλιών, όπου σε ελάχιστο χώρο ασφυκτιούν πάμπολλα αδέσποτα.
Δυστυχώς για το Διδυμότειχο, η ανεπάρκεια, η αδιαφορία και η ανικανότητα των πρώην και νυν δημοτικών αρχών, έχουν καταντήσει το Κάστρο του Διδ/χου, χωματερή και κατάρα, και είναι ανίκανοι να το αναδείξουν σε χώρο αναψυχής, τουριστικής εκμετάλλευσης και οικονομικής προσόδου, όπως κάθε πολιτισμένη ευρωπαϊκή και ελληνική πόλη (πλην του Διδυμοτείχου) διαχειρίζεται τον οποιοδήποτε αρχαιολογικό χώρο που έχει την τύχη να συνυπάρχει δίπλα της.
2)Πιστεύουμε πως το μελλοντικό κυνοκομείο στο Διδυμότειχο, μπορεί να παίξει το ρόλο της «κιβωτού» και διαφύλαξης της ντόπιας ράτσας του «Ελληνικού ιχνηλάτη» που είναι από τα πλέον αξιόπιστα σκυλιά για κυνηγούς, και υπάρχει στην περιοχή μας ως αδέσποτα σε μεγάλο αριθμό και αφθονία , και να τα παραχωρεί έστω και προσωρινά, στους ξένους κυνηγούς σαν κίνητρο προσέλκυσής τους για να έρχονται στον τόπο μας για ελεγχόμενο κυνηγετικό τουρισμό, συμβάλλοντας έτσι στην τουριστική αξιοποίηση του Διδ/χου.
Αν και σαν Οικολογική Εταιρεία η παραπάνω θέση για το κυνήγι, αποτελεί αντίφαση, φρονούμε πως ο κυνηγετικός τουρισμός είναι και υπαρκτός, αλλά και ένας ελεγχόμενος κυνηγετικός τουρισμός είναι αποδεκτός.
Επίσης μπορεί να διαφυλάξει την ράτσα του «Ελληνικού ποιμενικού» και να προσφέρει τέτοια σκυλιά στους κτηνοτρόφους της ευρύτερης περιοχής.
3)Το Δημοτικό κυνοκομείο δεν θα λειτουργεί σαν ένα άσυλο και φυλακή σκύλων, ούτε μόνο σαν απλό κατάλυμα στέγης, τροφής και περίθαλψης αλλά μπορεί να λειτουργεί και σαν χώρος επισκέψιμος από γονείς και παιδιά όπου θα μπορούν να διδάσκονται από τους πολύ καταρτισμένους φιλόζωους του Σωματείου «Κυνοσόφιο», για την χρησιμότητα, την περιποίηση και την εκπαίδευση των σκύλων. Μπορεί επίσης να συνυπάρχει εν λειτουργία και ένα επισκέψιμο «Μουσείο διαχρονικής σχέσης Σκύλου και Ανθρώπου».
4)Σκεφτείτε τις προοπτικές ανάπτυξης της πόλης μας, αν κάποιος ευφυής και διορατικός δημοτικός άρχοντας (είδος εν ανεπαρκεία στην πόλη μας), χρησιμοποιώντας ως εφαλτήριο το πάθος, την εργατικότητα και τις γνώσεις των μελών του «Κυνοσοφίου», μπορούσε να εξελίξει το Δημοτικό Κυνοκομείο Διδυμοτείχου σε οργανωμένο χώρο εκπαίδευσης αστυνομικών σκύλων (σκύλων δίωξης ναρκωτικών, σκύλων φύλαξης στρατοπέδων, σκύλων επιτήρησης χούλιγκαν κ.λ.π. παράλληλα με την υπάρχουσα λειτουργούσα Αστυνομική Σχολή Διδ/χου) απαιτώντας την συνεπικουρία του αρμόδιου Υπουργείου.
Απαραίτητη φυσικά προϋπόθεση, είναι να σταθεί επιτέλους σε στιβαρά πόδια η σημερινή δημοτική αρχή και δρώντας με σοβαρότητα, στοιχειώδη ευφυΐα και όχι κοντόφθαλμα και απαξιωτικά, να δρομολογήσει την εξεύρεση κατάλληλης έκτασης και την υλοποίηση της υπάρχουσας ώριμης οικονομοτεχνικής μελέτης, με τις απαραίτητες αδειοδοτήσεις, για την δημιουργία Δημοτικού Κυνοκομείου Διδυμοτείχου με όλες τις προαναφερόμενες προοπτικές που αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Διδυμοτείχου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: