ΘΕΣΗ-ΑΝΤΙΘΕΣΗ-ΣΥΝΘΕΣΗ

Μία είδηση είναι σαν ένα νόμισμα με δύο όψεις. Από την μία είναι προϊόν και από την άλλη εργαλείο. Εξαρτάται από τον τρόπο που την διαχειρίζεσαι.
Αν την διαχειριστείς ως προϊόν καταναλώνεται αδηφάγα σε στιγμιαίο χρόνο και εκφυλίζεται εκτονώνοντας την δυναμική της.
Αν την διαχειριστείς ως χειρουργικό εργαλείο-νυστέρι "καθαρίζεις" αποστήματα.
Η ηλεκτρονική εφημερίδα "Διδυμοτείχου Ανάβασις" παίζει το ρόλο του "νυστεριού" για την αναβάθμιση της πόλης μας.

"ΜΑΧΟΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ "

Οι συσπειρωμένες "κοόρτεις" των ενεργών πολιτών του Διδυμοτείχου ξεκινούν από το 2007 έναν δυναμικό υπερασπιστικό και διεκδικητικό αγώνα προς όλες τις κατευθύνσεις,για την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων της πόλης μας. Ευελπιστούμε στην σιωπηρή υποστήριξη όλων των κατοίκων για την πολιτιστική αναβάθμιση και οικονομική ανέλιξη της περιοχής μας.

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2007

ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ


Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ
ΟΥΤΟΠΙΑ Ή ΕΦΙΚΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ;

(Πώς η ζωντανή ιστορία της πόλης του Διδυμοτείχου μπορεί να γίνει οικονομικό αγαθό προς εκμετάλλευση) .
Παρακάτω παρουσιάζεται το αυθεντικό κείμενο, που δυστυχώς δημοσιεύθηκε παραποιημένο και κατακρεουργημένο στην εφημερίδα "Εν Διδυμοτείχω".

Επιμέλεια-Σύνταξη
Σιναπίδης Στέφανος


Το τουριστικό προϊόν της πόλης του Διδυμοτείχου περιλαμβάνει την Ρωμαϊκή Πλωτινούπολη, το Βυζαντινό Κάστρο του «Καλέ», το Τέμενος και τα διάσπαρτα νεοκλασικά κτίρια Καθένα από αυτά τα επιμέρους συστατικά έχει τα προβλήματα ανάδειξης του, ενώ ευρίσκεται σε εμβρυακή ακόμη μορφή η τουριστική αξιοποίηση τους.
Έτσι η Αρχαία Πλωτινούπολη φαίνεται ότι αποτελεί μία ολόκληρη θαμμένη πόλη, πιθανόν χωρίς μεγάλες καταστροφές που καρτερικά περιμένει την ανασκαφή της. Ελέω χρηματικών κονδυλίων και παντελής ουσιαστικής άσκησης πολιτικών πιέσεων προς το Υπουργείο Πολιτισμού και την Εφορεία Κλασικών αρχαιοτήτων παραμένει αναξιοποίητη.
Το Βυζαντινό Κάστρο του «Καλέ» περιμένει υπομονετικά και αυτό την καθαριότητα από τα ξερόχορτα και τα ανθρώπινα απορρίμματα και τον ευπρεπισμό των μονοπατιών του. Ακόμα και το κατεξοχήν σύμβολο της πόλης του Διδ/χου, το οικόσημο του, «Οι Καλέπορτες» που συνοδεύει όλα τα έγγραφα του Δήμου ντρέπεται κανείς ντόπιος να τις επισκεφθεί ,πόσο μάλλον να τις επιδείξει σε τουρίστες.
Το Τέμενος ένα από τα στιβαρότερα τουριστικά ατού του Διδυμοτείχου, αντιμετωπίζεται από τους ιθύνοντες ως ανύπαρκτο , ακόμα δε και ανεπιθύμητο, (ας όψεται η ελληνοτουρκική «διπλωματία» που ασκεί η κεντρική εξουσία σε βάρος του Διδ/χου και απαγορεύει κοντόφθαλμα κάθε αξιοποίηση αυτού, ακόμα και τις σωστικές στατικές ενέργειες, πόσο μάλλον την τουριστική εκμετάλλευση του ώστε να καταστεί επισκέψιμο).
Βέβαια οι τοπικές αρχές δεν είναι άμοιρες ευθυνών. Πρέπει οι οχλήσεις από τη μεριά του Δήμου προς το Υπουργείο Πολιτισμού και η δημοσιοποίηση των τυχόν ενεργειών του, για την τουριστική εκμετάλλευση του Τζαμιού ως Πολυπολιτισμικού Πολυχώρου Διδ/χου, να είναι συνεχείς.
Ευτυχώς τελευταία, προκηρύχθηκε μελέτη αποκατάστασης του Τεμένους από την Υπερνομαρχία, χωρίς όμως να δρομολογείται χρονικό όριο έναρξης επισκεψιμότητας του.
Τέλος τα Νεοκλασικά κτίρια και τα άλλα διάσπαρτα μνημεία (Οθωμανικά Λουτρά, Πυροστιά, Σχολή Ιππικού-Αχούρια Γιαρματζή , Πρώην Κτίριο Παπαζιάν μπροστά από το Πάρκινγκ της πλατείας ) ευρίσκονται στην ίδια εγκατάλειψη.
Για να μπορέσει το Διδυμότειχο να εκμεταλλευθεί τουριστικά τη ζωντανή ιστορία του και να γίνει πόλος έλξης τουριστών (θρησκευτικός ,μαθητικός φοιτητικός, εναλλακτικός φυσιολατρικός, θεματικός τουρισμός) και οικονομικής ευημερίας για τους κατοίκους του, πρέπει να σχεδιαστεί η ενοποίηση όλων των παραπάνω χώρων.
Έτσι να σχεδιαστούν ιστορικές διαδρομές –περιηγήσεις εντός των αρχαιολογικών χώρων για τους τουρίστες και να πραγματοποιούνται με συνοδεία ντόπιων ξεναγών. Οι παραπάνω περιηγήσεις πρέπει να διαφημιστούν σε τουριστικά γραφεία, τουριστικούς πράκτορες του εσωτερικού και εξωτερικού σε εφημερίδες, περιοδικά και στα μέσα ενημέρωσης. Η έλευση οργανωμένων τουριστών θα αποφέρει πολλά έσοδα από παράπλευρες δράσεις (εστιατόρια, καταλύματα, διασκέδαση).
Η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων που έγινε στην Αθήνα, ακόμα και αν δεν ολοκληρώθηκε μέχρι τώρα, άλλαξε τελείως την όψη της πόλης και πολλαπλασίασε τα έσοδα από τον τουρισμό.
Κάτι ανάλογο μπορεί να γίνει με λίγη φαντασία και χωρίς πολλά έξοδα και στο Διδυμότειχο. Θετική κρίνεται η αναβίωση τοπικών εθίμων που πραγματοποιεί ο Δήμος κατά καιρούς (όπως το έθιμο της Πεντηκοστής με τη διανομή εδεσμάτων, το κουρμπάνι και τα τοπικά πανηγύρια στα χωριά, η παρέλαση του Μπέη παλιότερα στην περίοδο του Καρναβαλιού , τα έθιμα των Χριστουγέννων, οι αλεκτοροθυσίες στην εορτή του Αη Δημήτρη κ.λ.π.) αλλά τα παραπάνω αποδείχθηκαν εκ των πραγμάτων ότι είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση, δεν τραβούν το ενδιαφέρον των κατοίκων πόσο μάλλον των τουριστών.
Μόνο αν καταφέρουμε με κατάλληλο σχεδιασμό να πραγματοποιηθεί μια ενοποίηση των αρχαιολογικών μας τόπων στο χώρο και μια ενοποίηση των εθίμων μας στο χρόνο, έτσι ώστε αυτά να λειτουργούν αλληλένδετα, σαν σύνολο, αρμονικά, σαν ένα ενιαίο τουριστικό προϊόν κατάλληλα προβεβλημένο, τότε μόνο θα καταφέρουμε να ελκύσουμε τουρίστες.
Να καταστεί το Διδυμότειχο γνωστός τουριστικός προορισμός πανελληνίως ,όπως άλλες πόλεις της Ελλάδας(π.χ. Ναύπλιο, Μυστράς) για το Βυζαντινό Κάστρο του, το Τέμενος , την Πλωτινούπολη, την Εκκλησία του Χριστού με την εικόνα της Παναγίας (πως θα σας φαινόταν να εκμεταλλευθούμε την αμφιπρόσωπη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας-Διδυμοτεχίτισας και την αντίστοιχη θαυματουργή, για τους ψυχικά αρρώστους, εικόνα του Σωτήρος Χριστού, σαν πόλο θρησκευτικού τουρισμού για την εορτή της Πεντηκοστής , όπως είναι η Παναγία της Τήνου ή η Παναγία Σουμελά για το Δεκαπενταύγουστο).
Η τουριστική αξία του Διδ/χου (αν γίνουν στοιχειώδεις παρεμβάσεις από την τοπική εξουσία )είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από άλλες ιστορικές ,ελληνικές πόλεις, αρκεί να το πιστέψουμε πρώτα από όλα εμείς οι ίδιοι, οι οποίοι πολλές φορές απαξιώνουμε τα τουριστικά μας αξιοθέατα ,μιλώντας υποτιμητικά για «τις Πέτρες του Καλέ», τα Βράχια της «Αγίας Πέτρας» τα Ερείπια των διατηρητέων.
Κάπως έτσι δεν απαξιώθηκαν για μικροπολιτικά συμφέροντα με αποτέλεσμα την εξαφάνισή τους
1ον)το ανεπανάληπτης ομορφιάς Διοικητήριο Διδυμοτείχου για να γκρεμιστεί ,και να χτιστεί επί δικτατορίας το 3ο Δημοτικό Σχολείο,
2ον) το πολύ παλιό Νοσοκομείο που γκρεμίστηκε το 1976, στο χώρο που χτίστηκε μετά το Σούπερ-Μάρκετ «Μασούτης»,
3ον)η «Χάβρα» των Εβραίων που γκρεμίστηκε το 1985 ως ετοιμόρροπη και δήθεν επικίνδυνη για τους περίοικους.
Τελικά η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων του Διδυμοτείχου και η αξιοποίηση τους σαν ένα ολοκληρωμένο τουριστικό πακέτο που μπορεί να συσκευασθεί και να πωληθεί στην Ελλάδα και στη Ευρώπη είναι υλοποιήσιμη και εφικτή . Αν πραγματοποιηθεί θα βγάλει την πόλη μας από την οικονομική ανέχεια και τη στασιμότητα.
Το μόνο που χρειάζεται είναι οι κατάλληλοι ενορχηστρωτές, δηλ ο διεκδικητικός Δήμαρχος, ο διορατικός Νομάρχης και ο καλλιεργημένος Έπαρχος.
Θα πρέπει επιτέλους μέσα στο 2007, να διατεθεί ένα μεγάλο ποσό από την Κεντρική Κυβέρνηση (Περιφέρεια και Υπουργείο Πολιτισμού) και από τον προϋπολογισμό για τον τουρισμό της Νομαρχίας Έβρου και του Επαρχείου του Βορείου Έβρου, για την τουριστική προβολή και αξιοποίηση του Βυζαντινού Κάστρου και να ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό πλαίσιο Στήριξης η μοναδική εν ζωή Καστροπολιτεία του Διδ/χου με σκοπό την τουριστική εκμετάλλευση του. Ανακτορικού «Καλέ», της Πλωτινούπολης και του Τεμένους Βαγιαζήτ, για να επιτευχθεί ακριβοδίκαια επιτέλους, η οικονομική ανάκαμψη της θνήσκοντος πόλης του Διδυμοτείχου.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!
Ονομάζομαι Λουλουδάκης Δ.και γύρισα στο Διδ/χο μετά απο απουσία αρκετών χρόνων..Διαβάζοντας τα κειμενά σας θα ήθελα πάρα πολύ να σας μιλήσω για τις μερικές ιδέες και δράσεις με κοινό παρονομαστή την ανάπτυξη του τόπου και τη απαγγίστρωση απο το "αραλίκι"όπως αυτό αποτυπώνεται στην καθημερινότητά μας..Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας!d.louloudakis@hotmail.com