ΘΕΣΗ-ΑΝΤΙΘΕΣΗ-ΣΥΝΘΕΣΗ

Μία είδηση είναι σαν ένα νόμισμα με δύο όψεις. Από την μία είναι προϊόν και από την άλλη εργαλείο. Εξαρτάται από τον τρόπο που την διαχειρίζεσαι.
Αν την διαχειριστείς ως προϊόν καταναλώνεται αδηφάγα σε στιγμιαίο χρόνο και εκφυλίζεται εκτονώνοντας την δυναμική της.
Αν την διαχειριστείς ως χειρουργικό εργαλείο-νυστέρι "καθαρίζεις" αποστήματα.
Η ηλεκτρονική εφημερίδα "Διδυμοτείχου Ανάβασις" παίζει το ρόλο του "νυστεριού" για την αναβάθμιση της πόλης μας.

"ΜΑΧΟΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ "

Οι συσπειρωμένες "κοόρτεις" των ενεργών πολιτών του Διδυμοτείχου ξεκινούν από το 2007 έναν δυναμικό υπερασπιστικό και διεκδικητικό αγώνα προς όλες τις κατευθύνσεις,για την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων της πόλης μας. Ευελπιστούμε στην σιωπηρή υποστήριξη όλων των κατοίκων για την πολιτιστική αναβάθμιση και οικονομική ανέλιξη της περιοχής μας.

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2007

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


(Ξεκίνησαν οι ψεκασμοί για την καταπολέμηση των κουνουπιών στην Επαρχία Διδυμοτείχου).

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ ΣΤΙΣ 24/6/2007.
«ΜΗΝ ΣΚΟΤΩΝΕΤΕ ΤΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ.
ΑΛΛΟΙ... ΜΑΣ ΠΙΝΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ.»


Οι ενεργοί φορείς και πολίτες του Διδυμοτείχου ερωτούν:
Πότε επιτέλους, θα αποκτήσει η τοπική και η κεντρική άσκηση της πολιτικής για το Διδυμότειχο τον πρωταρχικό της νόημα και ρόλο δηλ. να καταστεί η τοπική πολιτική, η ορθή διευθέτηση των πραγματικών προβλημάτων της πόλης και των κατοίκων της;
Ως πότε η αφασία (ου-φημί), η ακαλαισθησία και η αμορφωσιά των αρχόντων, θα στοιχειώνουν αυτήν την πόλη και τους ανθρώπους της;
Ως πότε η «βαζελίνη» και ο «σίελος» θα είναι τα μοναδικά συστατικά των σχέσεων των πολιτών του Διδ/χου και των κυβερνώντων;
Ως πότε η πολιτική της «βαζελίνης» θα είναι η μοναδική πολιτική που θα εφαρμόζεται για το Διδ/χο και ως πότε θα «υποκύπτουμε» και θα την δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα ως πολίτες;
Ως πότε θα βλέπουμε την πόλη μας να αιμορραγεί και αντί για να αντιδρούμε με πολιτικά όπλα θα πιάνουμε το «προσευχητάρι» και θα προσευχόμαστε να μην «πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας»;
Ως πότε η απογοήτευση και η αγανάκτηση μας θα εκτονώνεται μόνο λεκτικά στα καφενεία και δεν θα μετασχηματίζεται σε άμεση πολιτική δράση για το συμφέρον του Διδ/χου και των χωριών του;
Ως πότε δια στόματος των τοπικών μας ηγητόρων θα εκφράζεται μόνο ένα ολιγαρχικό, κολοσσιαίο, σύστημα ιδιοτελών, οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, που συνεχώς θα επιβάλλει την γραμμή του και τα «ήθη» του, για την ικανοποίηση του συμφέροντος των «ολίγων», και δεν θα έχει καμία σχέση με την ανάπτυξη και την προοπτική του Διδ/χου και των «πολλών»;
Ως πότε οι εκφραστές των συμφερόντων του Διδ/χου θα είναι ανεπαρκείς και αντιπαραγωγικοί για την πόλη μας και θα ορίζονται «γύρωθεν», με γνώμονα όχι τις ικανότητες τους και το τι μπορούν να προσφέρουν στους συμπολίτες μας, αλλά μόνο γιατί είναι της «προσκολλήσεως»;
Πότε σαν ψηφοφόροι θα πάρουμε «διαζύγιο» από το παρελθόν και θα αρχίσουμε επιτέλους να χορεύουμε «σκληρό ταγκό» με τους κλειδοκράτορες της τοπικής και κεντρικής εξουσίας, εκβιάζοντας την επίλυση των προβλημάτων μας;
Πότε επιτέλους ένα άτυπο «Συνδικάτο των Δημοτών του Διδ/χου» θα αρχίσει έμπρακτα να διεκδικεί τα δίκαια του;
Ως πότε το Διδυμότειχο, λόγω της ευθύνης ορισμένων,τόσο της σημερινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων, θα συνεχίζει να είναι η πόλη των χαμηλών προσδοκιών των χαμηλών απαιτήσεων και της μηδενικής αντίδρασης;

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Το κάθε κομμουνισταριό μπορεί πλέον να έχει το δικό του blog στο Internet και να διαφημίζει ελεύθερα τις αναπαλαιωμένες απόψεις του. Είδες τα αγαθά του καπιταλισμού;