ΘΕΣΗ-ΑΝΤΙΘΕΣΗ-ΣΥΝΘΕΣΗ

Μία είδηση είναι σαν ένα νόμισμα με δύο όψεις. Από την μία είναι προϊόν και από την άλλη εργαλείο. Εξαρτάται από τον τρόπο που την διαχειρίζεσαι.
Αν την διαχειριστείς ως προϊόν καταναλώνεται αδηφάγα σε στιγμιαίο χρόνο και εκφυλίζεται εκτονώνοντας την δυναμική της.
Αν την διαχειριστείς ως χειρουργικό εργαλείο-νυστέρι "καθαρίζεις" αποστήματα.
Η ηλεκτρονική εφημερίδα "Διδυμοτείχου Ανάβασις" παίζει το ρόλο του "νυστεριού" για την αναβάθμιση της πόλης μας.

"ΜΑΧΟΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ "

Οι συσπειρωμένες "κοόρτεις" των ενεργών πολιτών του Διδυμοτείχου ξεκινούν από το 2007 έναν δυναμικό υπερασπιστικό και διεκδικητικό αγώνα προς όλες τις κατευθύνσεις,για την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων της πόλης μας. Ευελπιστούμε στην σιωπηρή υποστήριξη όλων των κατοίκων για την πολιτιστική αναβάθμιση και οικονομική ανέλιξη της περιοχής μας.

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ.ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΚΩΝ
ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ

(Μια επίκαιρη, ανατρεπτική, θεατρική παραλλαγή του Αισώπειου μύθου, με μπούσουλα το βιβλίο της Άννας Παπασταύρου «Οι ωραιότεροι μύθοι του Αισώπου».)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Στους λόφους της Αγίας Πέτρας, του Καλέ, του Ζωντάν-Τεπέ, του Υψώματος, που περιζώνουν την εύφορη κοιλάδα του Ερυθροπόταμου, υπήρχαν πλούσια αγροκτήματα.
Κι επειδή η φύση ήταν απλόχερη για όλα τα ζούδια που ενδημούσαν εκεί, πλάκωσαν πολλά ποντίκια. Μιας και οι περισσότεροι κτηματίες ήταν ηλικιωμένοι, και ως εκ τούτου με πολλά «κινητικά» προβλήματα, τα ποντίκια περνούσαν ζωή και κότα. Ροκάνιζαν τα πάντα και χρόνια λυμαίνονταν τον τόπο.
Ποντίκια με χρυσαφένιο τρίχωμα φώλιαζαν μες στα σταροχώραφα, στα μποστάνια και στ’ αμπέλια. Σταχτοκίτρινα ποντίκια στα δάση της Τσίγγλας, της Αγίας Τριάδας, των Μεταξάδων και των Ψαθάδων. Άσπρα ποντικάκια μες στους αλευρόμυλους και στα γαλακτοκομεία. Ποντίκια στο κελάρι, ποντίκια στο παχνί, ποντίκια ως και μέσα στα σχολεία…
Ζούσαν σαν άρχοντες τα ποντίκια, ώσπου μια μέρα, ένα πρωί, ο Καλλικράτης, ένας καλός νοικοκύρης, βρήκε ακαθαρσίες ποντικών μες στο μέλι, τη στιγμή που πήγε ν’ αλείψει μια φέτα ψωμί. Εκεί ήταν που αγανάκτησε κι έσπευσε ν’ αγοράσει μια γάτα.
Η παρουσία της γάτας φάνταζε τώρα σαν τέρας στα μάτια των ποντικών. Με τις τρίχες ολόρθες στη ράχη της, την κάθε αυγή αρχινούσε τον αγώνα εξόντωσης των ποντικών, ως τη δύση του ήλιου και ενίοτε ακόμα και τη νύχτα.
Τα ποντίκια βρέθηκαν σε απόγνωση, απειλούνταν με αφανισμό. Κάτι έπρεπε να κάνουν με τη φριχτή γάτα. Η ιδέα ήρθε από έναν πονηρό, φαφλατά μα και κατ’ επίφαση δημοκράτη ποντικό. Να συγκαλέσουνε λέει συμβούλιο των ποντικών, με μοναδικό θέμα: « Πώς θα γλιτώσουμε απ’ τη γάτα»!
Για να παρακολουθήσουμε το συνέδριο…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αγαπητά Ποντικάκια, ερίτιμες Ποντικίνες, αξιότιμοι Ποντικαραίοι! Σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή μου και βρίσκεστε σήμερα εδώ, για να αναζητήσουμε από κοινού μια λύση, που θα μας απαλλάξει άπαξ και δια παντός απ’ το μεγάλο μας πρόβλημα που ενέσκηψε προσφάτως, τη Γάτα. Ας καταθέσουμε λοιπόν τις προτάσεις μας, προκειμένου να βρούμε τη λύση που θα μας βγάλει απ’ τ’ αδιέξοδο. Συμφωνείτε;
ΟΛΟΙ: Ναι!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, η κυρία έχει το λόγο!
Α΄ ΠΟΝΤΙΚΙΝΑ: Δεν έχει αρχές, δεν έχει αξίες, δεν έχει ηθική, είναι άξεστη!
Β΄ ΠΟΝΤΙΚΙΝΑ: Κόβαμε και ράβαμε. Μια ζωή νεμόμαστε τα προνόμια της εξουσίας. Χρόνια τώρα μηχανορραφούμε. Έχουμε χτίσει ερείσματα, προέδρων, ταγών, θεσμών καθώς πρέπει και είθισται, επενδύοντας στα χαμηλά ένστικτα! Ε, ρε γλέντια! Δεν γκρεμίζονται έτσι οι κόποι μιας ζωής, είναι άδικο. Έχουμε κεκτημένα εμείς...
Γ΄ ΠΟΝΤΙΚΙΝΑ: Δεν παίζεται, δε φοβάται, δεν περιμένει. Όλα τα κάνει γρήγορα. Από αλλού την περιμένεις, αλλού σου βγαίνει. Μας χαλάει τη σούπα μας!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρίες μου, αντιλαμβάνομαι τον πόνο και την οργή σας, αλλά μην παρασυρθούμε στους συναισθηματισμούς και χάσουμε την ουσία της συζήτησης. Παρακαλώ να εστιαστούμε στις προτάσεις! Το πρόβλημα το ξέρουμε όλοι, η κατάσταση είναι όντως σοβαρή, δραματική θα έλεγα. Ας πάμε όμως στο δια ταύτα, ο κύριος έχει το λόγο!
Α΄ ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Κατά την ταπεινή μου γνώμη, μάλλον πρέπει να τη χώσουμε μέσα σε μια βαθιά τρύπα την κακούργα!
Β΄ ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Συμφωνώ! Να τη ρίξουμε μέσα σ’ ένα βαθύ πηγάδι!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κύριος στο βάθος!
Γ΄ ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, είμαι της άποψης, να τη ρίξουμε στο ποτάμι. Τέλος…
Δ΄ ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Θάνατος ! Στην πυρά!
ΤΡΙΑ ΛΕΥΚΑ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙΑ: Κύριε Πρόεδρε, μας δίνετε το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα φυσικά, αλίμονο! Ο λόγος στα συμπαθέστατα Τρία Λευκά Ποντικάκια!
Α΄ ΛΕΥΚΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ: Το πρόβλημα μ’ αυτή τη Γάτα, αλλά και με κάθε γάτα, είναι ότι δεν κάνει απολύτως κανένα θόρυβο, όταν μας πλησιάζει. Οι κουκουβάγιες σιγοτρίζουν τα φτερά τους. Τα φίδια σφυρίζουν με τις γλώσσες τους. Οι γάτες όμως είναι αθόρυβες. Δε βγάζουν κανέναν ήχο, ούτε έναν ψίθυρο. Έστω ένα ανεπαίσθητο θρόισμα.
Β΄ ΛΕΥΚΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ: Γι’ αυτό λοιπόν εμείς τα Τρία, προβληματιστήκαμε έντονα, σκεφτήκαμε και βρήκαμε τη λύση. Και η λύση είναι πολύ απλή. Αυτή εδώ. Μια κουδούνα!
Γ΄ ΛΕΥΚΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ: Προσέξτε. Ενώ η Γάτα θα κοιμάται, κάποιος από εμάς θα σκαρφαλώσει πάνω της και θα της δέσει την κουδούνα στο λαιμό. Όπως αντιλαμβάνεστε, σε κάθε της βήμα η κουδούνα θα χτυπάει. Έτσι όλοι θα την ακούμε, όταν επιχειρεί να μας πλησιάζει και θα προλαβαίνουμε να το σκάμε προτού μας χιμήξει.
ΟΛΟΙ: Ναι! Μπράβο! Ζήτω!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ ηρεμήστε, για να συνεχιστεί η διαδικασία. Υπάρχει άλλη πρόταση; Αφού δεν υπάρχει άλλη πρόταση να προχωρήσουμε στην ψηφοφορία!
ΟΛΟΙ: Να ψηφίσουμε! Να ψηφίσουμε!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια στιγμή, στο βάθος βλέπω ένα μπαστούνι σηκωμένο! Έχετε το λόγο κύριε!
ΓΕΡΟ-ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε! Πρέπει να πω, πως άκουσα με μεγάλη προσοχή όλες τις προτάσεις. Θα ήθελα να σταθώ στην τελευταία. Φαντάζει υπέροχη η ιδέα. Πριν προχωρήσουμε όμως στην ψηφοφορία, θα πρότεινα, να οριστεί εκ των προτέρων, ποιος από εμάς θα δέσει την κουδούνα στο λαιμό της Γάτας …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλλον έχετε δίκαιο κύριε, σας ευχαριστώ για την παρέμβαση! Αγαπητοί σύ-νεδροι, ακούσατε την πρόταση του προλαλήσαντος, που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Ερώτηση: Ποιος απ’ όλους μας αναλαμβάνει την ευθύνη να κρεμάσει την κουδούνα στη Γάτα;
ΤΡΙΑ ΛΕΥΚΑ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙΑ: Όπως καταλαβαίνετε εμείς είμαστε πάρα πολύ μικρά για να σκαρφαλώσουμε στο λαιμό της γάτας!
ΠΟΝΤΙΚΑΡΑΙΟΙ: Εμείς κάνουμε πολύ σαματά όταν ζυγώνουμε μια γάτα που κοιμάται. Θα ξυπνήσει η γάτα προτού προλάβουμε να δέσουμε την κουδούνα στο λαιμό!
ΠΟΝΤΙΚΙΝΕΣ: Κι εμείς βρομοκοπάμε τυρί, θα μας μυριστεί στη στιγμή!
ΓΑΤΑ: ( Ξυπνάει αργά, νωχελικά, τεντώνεται , χασμουριέται, πλένεται, περπατάει αργά, σταθερά, επιθετικά, οσφραίνεται, ορμάει...)
ΥΠΟΒΟΛΕΑΣ: Το μέλλον των Ποντικών φαντάζει δυσοίωνο, γιατί ήρθε η ώρα των μύθων και των ποιητών, της αλήθειας δηλαδή!

Ωδή τετάρτη
Εις Σάμον
«Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι,
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία …»

Α. Κάλβος

Νέστορας Κυρούδης

Δεν υπάρχουν σχόλια: