ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΕΣ ΔΗΜΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ

Καρκινοβατεί… η ίδρυση δημοτικού κυνοκομείου στο Διδ/χο


Το Φιλοζωικό Σωματείο Διδυμοτείχου «Κυνοσόφιο» και η Οικολογική Εταιρεία Έβρου-Παράρτημα Διδυμοτείχου με την βοήθεια της Υπερνομαρχίας διοργάνωσαν με μεγάλη επιτυχία, το Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2007, εκδήλωση ποδηλατοδρομίας στην πόλη του Διδυμοτείχου, με σκοπό να ευαισθητοποιήσουν όλους τους πολίτες του Διδυμοτείχου και κυρίως τα μικρά παιδιά για το θέμα των αδέσποτων ζώων, και να συμβάλλουν έτσι ώστε να επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα των αδέσποτων που ταλανίζει την πόλη μας και εγκυμονεί πολλαπλά προβλήματα για την υγεία και την ασφάλεια μας.
Επίσης η εκδήλωση στόχευε να ευαισθητοποιήσει και την αρμόδια δημοτική αρχή για να επιληφθεί του θέματος και να αναλάβει τις ευθύνες της στην καθυστέρηση ίδρυσης δημοτικού καταφυγίου και στην καθυστέρηση της απομάκρυνσης του υπάρχοντος κυνοκομείου από τον αρχαιολογικό χώρο του Κάστρου.
Το πρόβλημα των αδέσποτων αποτελεί μαζί με πολλά άλλα, βασικό πρόβλημα για την υγεία των κατοίκων και των παιδιών της πόλης μας.

Σύμφωνα με τον νόμο 3170/29-7-2003 υπεύθυνος και αποκλειστικός φορέας σε κάθε πόλη για την διαχείριση των αδέσποτων είναι η δημοτική αρχή (και όχι τα κατά τόπους φιλοζωικά σωματεία), η οποία είναι υποχρεωμένη να περισυλλέγει τα αδέσποτα να τα μεταφέρει σε δημοτικό καταφύγιο που πρέπει να ιδρύσει, να τα στειρώνει να τα περιθάλπει και στην συνέχεια να τα δίνει για υιοθεσία ή να τα αφήνει στο φυσικό τους περιβάλλον, όπου βέβαια όντας στειρωμένα επειδή δεν θα μπορούν να αναπαραχθούν, ελαττώνεται σταδιακά ο αριθμός τους.
Έτσι εδώ και καιρό, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της Οικολογικής Εταιρείας Έβρου-Παράρτημα Διδ/χου του Φιλοζωικού Σωματείου αλλά και των απλών πολιτών καρκινοβατεί… η δημιουργία δημοτικού κυνοκομείου στο Διδ/χο, ενώ υπάρχει έτοιμη επιδότηση από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για να χρησιμοποιηθεί από όλους τους ενδιαφερόμενους δήμους, που το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να υποβάλλουν την αντίστοιχη μελέτη.

Πολλά τα παραδείγματα των πόλεων (Κομοτηνή Ξάνθη Ορεστιάδα Αλεξ/πολη κ.λ.π.) που προχώρησαν στην ίδρυση δημοτικών κυνοκομείων -καταφυγίων με εξασφαλισμένη πίστωση και την συμπαράσταση των αντίστοιχων φιλοζωϊκών σωματείων.
Αντίθετα στο Διδυμότειχο επικρατεί τέλμα δράσεων. Ενώ υπάρχει έτοιμη, οικονομοτεχνική προμελέτη δημιουργίας δημοτικού κυνοκομείου με εξασφαλισμένη επιδοτούμενη πίστωση, η δημοτική αρχή κωλυσιεργεί από ανευθυνότητα, και αδυνατεί να προβεί στις κατάλληλες ενέργειες, ακόμη και για την εξεύρεση της απαραίτητης έκτασης, που να πληρεί τις προδιαγραφές της σχετικής νομοθεσίας, δηλ. σαφές ιδιοκτησιακό καθεστώς παραχώρησης, με συγκεκριμένες αποστάσεις από οικισμούς και στρατόπεδα κ.λ.π.
Ουσιαστικά το μόνο που χρειάζεται είναι ένας χώρος που να πληρεί τις ίδιες προϋποθέσεις που απαιτείται και για έναν απλό στάβλο ζώων, έτσι ώστε να εκδοθούν στην συνέχεια οι απαραίτητες οικοδομικές άδειες, η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και η άδεια λειτουργίας. Για όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει όμως καμία διάθεση και ενέργεια από την πλευρά του Δήμου να εφαρμοστούν.
Απαραίτητη προϋπόθεση, είναι να σταθεί επιτέλους σε στιβαρά πόδια η σημερινή δημοτική αρχή και δρώντας με σοβαρότητα, στοιχειώδη ευφυΐα και όχι κοντόφθαλμα απαξιωτικά και ρεβανσιστικά (όπως κάνει μέχρι τώρα τόσο απέναντι στο «Κυνοσόφιο» όσο και προς την Οικολογική Εταιρεία) και να δρομολογήσει επιτέλους την υλοποίηση της υπάρχουσας ώριμης οικονομοτεχνικής μελέτης, με τις απαραίτητες αδειοδοτήσεις, για την δημιουργία Δημοτικού Κυνοκομείου Διδυμοτείχου που θα εξαλείψει το πρόβλημα των αδέσποτων και θα εξασφαλίσει και τους κανόνες δημόσιας υγείας για τους πολίτες μας.

Η Δημοκρατία απαιτεί την κριτική, επιβάλλει την αντιπαραβολή της«αντίθεσης» στην «θέση», για να γεννηθεί η «σύνθεση. Δυστυχώς όμως για το Διδυμότειχο δύο θητείες δημοτικών αρχών έδειξαν την αδιαφορία τους, τον εμπαιγμό τους, την ακατάσχετη υποσχεσιολογία τους και την ανεπάρκειά τους.
Είναι κοινή διαπίστωση ότι μέρα με τη μέρα, πιο βρώμικο πιο σκοτεινό και πιο ανασφαλές γίνεται το Διδυμότειχο από την μία, ένα χρόνο μετά τις εκλογές του 2006, αλλά και από την άλλη είναι και πιο…πλούσιο εργοτάξιο έργων ετοίμου σκυροδέματος (Βυζαντινό Μουσείο, πεζόδρομος, πλατεία Διοικητηρίου, πλακόστρωση Κάστρου), έργων που φυτρώνουν ατάκτως… εριμμένα σε διάφορα σημεία της πόλης χωρίς οργανωμένο σχέδιο, στόχευση και προστιθέμενη αξία, αλλά με μοναδικό κριτήριο την υλική υπεραξία που μπορεί να αποφέρουν στους εκλεκτούς της διαχείρισης.
Ο μηχανισμός της διακυβέρνησης της πόλης παραμένει ακόμη αναποτελεσματικός. Δρόμοι που δεν καθαρίζονται, ιδιωτικά συμφέροντα που επικρατούν πάντοτε του δημοσίου συλλογικού συμφέροντος της πόλης, περιοχές που δεν φωτίζονται, μέρη που δεν αστυνομεύονται ,κάδοι που δεν πλένονται, εστίες μόλυνσης, μπαζωμένα ρέματα και όχθες, αδέσποτα σκυλιά, παράγκες όπου διαβιούν άνθρωποι σε άθλιες συνθήκες, έλλειψη καθαριότητας, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, ασφάλειας και δημόσιας υγείας, περιβαλλοντική ρύπανση του Ερυθροπόταμου, ανεξέλεγκτα μπαζώματα, ανεπαρκές σε ποσότητα και υποβαθμισμένο σε ποιότητα πόσιμο νερό, κλπ. την ώρα που οι δημότες πληρώνουν υπέρογκα τέλη και απολαμβάνουν φτωχές ανταποδοτικές υπηρεσίες, επιλεκτικά κατανεμημένες σε ημέτερους.

Όλα αυτά έχουν μετατρέψει το Διδυμότειχο σε «ζούγκλα» πάμπολλων αυθαιρεσιών.
Κανείς δεν σέβεται κανέναν, όλοι συναγωνίζονται με όλους σε επίδειξη άναρχων συμπεριφορών, επιφυλάσσοντας περιφρόνηση στους άλλους, με την ανοχή του Δήμου.

Όσον αφορά το θέμα των αδέσποτων
Ζητούμε
1) την δημιουργία δημοτικού κέντρου περίθαλψης και φροντίδας αδέσποτων σε κατάλληλο χώρο αξιοποιώντας τα χρήματα των προγραμμάτων της Ε.Ε. και του Υπουργείου Γεωργίας.
2) την άμεση απομάκρυνση του σημερινού κέντρου φύλαξης των σκυλιών, από τον αρχαιολογικό χώρο του Κάστρου Διδυμοτείχου.

Δεν μπορεί μία Δημοτική Αρχή από την μία μεριά, να σχεδιάζει και να προγραμματίζει την τουριστική αξιοποίηση και ανάδειξη του Βυζαντινού Κάστρου, (που σημειωτέον αποτελεί τη μοναδική εν ζωή, καλύτερα διατηρημένη, κατοικήσιμη Ακρόπολη –Κάστρο της Ελλάδας), και από την άλλη ο επισκέπτης εισερχόμενος από την επιβλητική είσοδο του «Φρουρίου-Καλέ»,τις Καλέπορτες (που αποτελούν και το σύμβολο του Δήμου Διδυμοτείχου), να έρχεται αντιμέτωπος με ένα απαράδεκτο «στρατόπεδο συγκέντρωσης» σκυλιών, όπου σε ελάχιστο χώρο ασφυκτιούν πάμπολλα αδέσποτα.
Το Δημοτικό κυνοκομείο μπορεί με την βοήθεια των φιλόζωων να μην αποτελεί άσυλο και φυλακή σκύλων, ούτε μόνο ένα απλό κατάλυμα στέγης, τροφής και περίθαλψης αλλά μπορεί να λειτουργεί και σαν χώρος επισκέψιμος από γονείς και παιδιά όπου θα μπορούν να διδάσκονται από τους πολύ καταρτισμένους φιλόζωους του Σωματείου «Κυνοσόφιο», για την χρησιμότητα, την περιποίηση και την εκπαίδευση των σκύλων.

Η δημοσιοποίηση των προβλημάτων της πόλης μας είναι η ψυχή της δημοκρατίας.
Στην Ελλάδα τα πρωτοσέλιδα και οι διαδηλώσεις παράγουν πολιτική και επιλύουν προβλήματα.