ΘΕΣΗ-ΑΝΤΙΘΕΣΗ-ΣΥΝΘΕΣΗ

Μία είδηση είναι σαν ένα νόμισμα με δύο όψεις. Από την μία είναι προϊόν και από την άλλη εργαλείο. Εξαρτάται από τον τρόπο που την διαχειρίζεσαι.
Αν την διαχειριστείς ως προϊόν καταναλώνεται αδηφάγα σε στιγμιαίο χρόνο και εκφυλίζεται εκτονώνοντας την δυναμική της.
Αν την διαχειριστείς ως χειρουργικό εργαλείο-νυστέρι "καθαρίζεις" αποστήματα.
Η ηλεκτρονική εφημερίδα "Διδυμοτείχου Ανάβασις" παίζει το ρόλο του "νυστεριού" για την αναβάθμιση της πόλης μας.

"ΜΑΧΟΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ "

Οι συσπειρωμένες "κοόρτεις" των ενεργών πολιτών του Διδυμοτείχου ξεκινούν από το 2007 έναν δυναμικό υπερασπιστικό και διεκδικητικό αγώνα προς όλες τις κατευθύνσεις,για την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων της πόλης μας. Ευελπιστούμε στην σιωπηρή υποστήριξη όλων των κατοίκων για την πολιτιστική αναβάθμιση και οικονομική ανέλιξη της περιοχής μας.

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2006

"ΔΙΔΥΜΟ-ΑΙΣΧΟΣ"


«ΔΙΔΥΜΟ-ΑΙΣΧΟΣ»
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΓΚΟΥΠΟΛΗ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ.
Επιμέλεια-Σύνταξη
Σιναπίδης Στέφανος
Μέλος ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΒΡΟΥ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ



Στις 12/11/2006 στο ένθετο «Βήμαgazino» της κυριακάτικης εφημερίδας «ΒΗΜΑ», υπήρχε φωτορεπορτάζ με τίτλο «Διδυμότειχο-μπλουζ. Σύγχρονοι άνθρωποι των σπηλαίων». Το ρεπορτάζ περιέγραφε με μεγάλη ακρίβεια τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης ορισμένων φτωχών μουσουλμάνων συμπολιτών μας και την ανεπάρκεια που δείχνουν οι αρχές για την αποκατάσταση τους.
«Διαφήμιζε» περιπαικτικά την πόλη του Διδυμοτείχου ως έναν προορισμό όπου οι τουρίστες από όλον τον κόσμο ( με την συνοδεία μάλιστα και δημοτικού αστυνόμου) μπορούν να απολαύσουν ζωντανά και κυριολεκτικά, ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο θέαμα στην Ευρώπη, τους«ανθρώπους των σπηλαίων», με τον ίδιο τρόπο που παλιότερα σε λαϊκά πανηγύρια προβάλλονταν «ο άνθρωπος-ελέφαντας» «η ασώματος κεφαλή» και άλλα εξωτικά περίεργα.
Η αίσθηση που απέπνεε το κείμενο ήταν αυτή της οπισθοδρόμησης όλου του λαού του Διδυμοτείχου και των κυβερνώντων του που είναι συνυπεύθυνοι με την αδράνεια τους για την κατάντια αυτή των συμπολιτών μας.
Αναρωτιέμαι μήπως κάπου έχουν δίκιο.
1) Ποιοι πρέπει επιτέλους, να επιληφθούν και να κινητοποιηθούν για να λυθεί αυτό το αίσχος;
2) Ποιες είναι οι αιτίες της συνεχιζόμενης αυτής κατάστασης των σπηλαιοδυτών και της παραγκούπολης ;
3) Θα περιμένουμε να έρθουν και τα ευρωπαϊκά κανάλια για να μας δυσφημήσουν, για τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στους μουσουλμάνους συμπολίτες μας και στα αρχαία μνημεία του Κάστρου μας, ή θα αφυπνιστούν οι ιθύνοντες και θα κόψουν τον «γόρδιο δεσμό».
Στην συνέχεια, ανέφερε πως «μέχρι το 1993, 52 οικογένειες έμεναν σε σπηλιές του Κάστρου, οπότε και μεταφέρθηκαν σταδιακά σε λυόμενα με την βοήθεια προγράμματος της Ε.Ε. Παραμένουν όμως ακόμα 5 οικογένειες να διαβιούν το 2006 ως άνθρωποι των σπηλαίων, και αυτό αποτελεί όνειδος για την πόλη μας και τις τοπικές αρχές, που δεν λαμβάνουν μέτρα».
«Μέσα στα σπίτια –σπηλιές και γύρω από αυτές, μέσα και πάνω στον αρχαιολογικό χώρο του Βυζαντινού Κάστρου, σωροί σκουπιδιών και μπάζων, πεταμένα παλιά παιχνίδια, ένα σκηνικό εξαθλίωσης, φτώχειας, ανεργίας, αναλφαβητισμού, ανάμικτο με πιτσιρίκια γυμνά, ξυπόλητα, αναμαλλιασμένα ένα σκηνικό ζωντανό αντίγραφο της ταινίας «Ο καιρός των τσιγγάνων» του Εμιρ Κουστουρίτσα.»
Εκτός αυτού όμως, και η υπόλοιπη μουσουλμανική κοινότητα αντιμετωπίζει προβλήματα. Έτσι παρατηρείται στην περιοχή του περιμετρικού δρόμου του Διδ/χου, πίσω από τα Τεχνικά Λύκεια και σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης, η ανάπτυξη μίας συστοιχίας λυόμενων κτισμάτων-παραγκών όπου διαβιούν ως άνθρωποι-ποντίκια, σε άθλιες συνθήκες, με υποτυπώδη ύδρευση και αποχέτευση οι φτωχοί μουσουλμάνοι αθίγγανοι.
Έτσι το Διδυμότειχο τείνει να γίνει μικρογραφία της Βραζιλίας, και απέκτησε την δική του «παραγκούπολη» ως άλλο «Σάο Πάολο». Η κατάσταση αυτή ενώ φαινόταν αρχικά ως προσωρινή, κατέληξε να διαιωνίζεται και να γιγαντώνεται, λόγω μη ύπαρξης δραστικών μέτρων από τη μεριά των τοπικών αρχών. Τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη αποχέτευσης με την ταυτόχρονη παρουσία πολλών υποσιτιζόμενων μουσουλμανόπαιδων, εγκυμονεί πολλαπλούς κινδύνους, επικίνδυνων ασθενειών και επιδημιών τόσο στους ίδιους τους κατοίκους της παραγκούπολης, αλλά και στα παιδιά του παρακείμενου νηπιαγωγείου και του Τεχνικού Λυκείου.
Οι «λούμπεν» αυτοί δυστυχισμένοι συμπολίτες μας με οικονομική ανέχεια , αγραμματοσύνη και έρμαια των εκάστοτε τοπικών κοτζαμπάσηδων που τους θυμούνται μόνο στις εκλογές και τους καλοπιάνουν, με ατελέσφορη υποσχεσιολογία, δεν έχουν την δυναμική να απαιτήσουν την επίλυση των προβλημάτων τους.
Να μεταφερθούν δηλ. με ευθύνη του Δήμου και της Κοινωνικής Πρόνοιας της Πολιτείας, σε οικήματα με ικανές και αναγκαίες συνθήκες διαβίωσης, και να εξαλειφθεί το τριτοκοσμικό αυτό απόστημα που όζει στο Διδ/χο, και δεν διαφαίνεται δυστυχώς καμία διάθεση «καθαρισμού» του από κανένα αρμόδιο.
Είναι γνωστό πως πολλοί από αυτούς τους άστεγους και πρώην σπηλαιοδύτες, έπρεπε να στεγαστούν σε οικήματα που είχαν κτισθεί για αυτές τις ευπαθείς ομάδες προ 5ετίας, αλλά δυστυχώς ορισμένα από αυτά τα οικήματα πιθανόν, περιήλθαν και παραμένουν καταχρηστικά , για λόγους ψηφοθηρικούς, μικροπολιτικής αντιπαροχής, ρουσφετιών και υπόγειων συναλλαγών, πιθανόν σε «ημέτερους κολλητούς» των πρώην και νυν ιθυνόντων αρχών, τα οποία τώρα παραμένουν κλειστά γιατί οι ιδιοκτήτες τους, ή έχουν και άλλο σπίτι στην ιδιοκτησία τους , ή μένουν μόνιμα αλλαχού στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, ενώ αυτοί που είναι πράγματι άστεγοι και πένητες διαβιούν σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Κανείς από τις τοπικές και κρατικές αρχές-Πόντιοι Πιλάτοι δεν ενδιαφέρεται να λύσει το πρόβλημα αλλά στρουθοκαμηλίζει. Ο στρουθοκαμηλισμός αυτός όμως οδηγεί σε επικίνδυνους ατραπούς για την πόλη μας, όσον αφορά τα σοβαρά προβλήματα υγείας και επιδημιών που μπορεί να δημιουργηθούν από τις κακές συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής των κατοίκων της παραγκούπολης.
Είναι επιτακτική ανάγκη η άμεση λήψη μέτρων από τον Δήμο, την Νομαρχία και την κεντρική κυβέρνηση για την στέγαση αυτών των φτωχών συμπολιτών μας, και την απομάκρυνση των παραγκών και των σπηλαιοδυτών που αμαυρώνει την εικόνα της πόλης μας και εμποδίζει την τουριστική αξιοποίησή της, με τον ίδιο τρόπο που πάρθηκαν μέτρα για την στέγαση και διαβίωση των λαθρομεταναστών που διαβιούν αξιοπρεπώς στον χώρο που έχει κατασκευασθεί στο χωριό Φυλάκιο του Δήμου Κυπρίνου, με ευθύνη της Νομαρχίας Έβρου.
Ο μόνος λόγος που εξυπηρετεί την ύπαρξη των παραγκών είναι μήπως μέσα από τις αλάνες της παραγκούπολης μπορεί να ξεπηδήσει κάποιος Πελέ του Διδυμοτείχου, όπως ξεπήδησε από τις αντίστοιχες της Βραζιλίας. Λέτε να το σχεδίασε αυτό, κανένας ιδιοφυής τοπικός παράγοντας και να διαιωνίζει επί τούτου αυτήν την άθλια κατάσταση, ή απλώς δεν την γνωρίζει επειδή εγκαταβιεί σε «γυάλινο πύργο», ή την αντιπαρέρχεται ως ασήμαντο γεγονός, ή θέλει κάποιοι υπαρχηγοί του, να την χρησιμοποιούν ως μοχλό πίεσης και εκβιασμού των εν λόγω δυστυχισμένων μουσουλμάνων συμπολιτών μας για τις εκάστοτε δημοτικές και τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
Ζητούμε οι δυστυχισμένοι αυτοί συμπολίτες μας να μεταφερθούν το ταχύτερο δυνατόν, πριν από τον χειμώνα, με ευθύνη του Δήμου και της πολιτείας σε οικήματα με ικανές και αναγκαίες συνθήκες στοιχειώδους διαβίωσης, έστω και σε προσωρινά καταλύματα μέχρις ότου λυθεί οριστικά το πρόβλημα της μόνιμης στέγασής τους.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ.....